Aras'a mektup-2

   Bugün 27 Ocak 2015'de tam 6 aylık oldun bebeğim. Senin olacağını öğrendiğim gün daha dün gibi sanki. Ne ara kalp sesini duydum, ne ara tekmelerini hissettim, ne ara doğdun sen? Birbirimizi tanımaya çalışırken bir baktım yarım yıl geçmiş.
   Her şeyin senin için yepyeni olduğu bu hayatta sana rehberlik yapmaya çalışmak benim için de yepyeni. Bu altı ayda neler yaptık?
   Bu hayatta en çok yapmanı istediğim şeyi, gülmeyi öğrendin. Hep gül bebeğim, hayatta hep seni güldürecek insanlarla karşılaş sen. Hep mutlu ol. Minik ellerinle nesneleri kavramayı, elimi tutmayı, hayata tutunmayı öğrendin. Sımsıkı tut elimi hiç bırakma olur mu? Sonra oturmayı, dönmeyi öğrendin. Yemek yemeyi öğrendin. Yeni tatları keşfetmeye başladın. Kimini sevdin, kimine yüzünü ekşittin. Şimdilik yediğin şeyler elma, armut, havuç, kabak. Daha o kadar çok lezzet var ki tadacağın, öğreneceğin o kadar çok şey var ki... Çok heyecanlıyım senin için.
   Çok seviyorum seni canım oğlum benim.